Mi fido di te!

dinsdag 18 januari 2011

Nieuwjaarsbrief 2011 Michel Ponseele


Beste inwoner van Lauwe, Menen, Rekkem


Vooreerst wil ik u en uw familie, namens open VLD Menen, een succesvol en gezond 2011 toewensen. Een ‘rijk’ jaar waarin u én open VLD Menen van zich laten spreken. Waarin bakens worden verzet en uitdagingen gerealiseerd. Een jaar waarin de rede zegeviert!


Bij de recente voorzittersverkiezingen in onze lokale afdeling heeft Eddy Lust zich onthouden van deelname, na een prijzenswaardige ambtstermijn van 3 jaar heeft hij voor zichzelf andere prioriteiten gesteld waar hij binnen kort werk van maakt.

Ik heb de eer gekregen en de uitdaging aangenomen Eddy op te volgen als voorzitter. Mijn naam is Michel Ponseele, 53 jaar jong, gehuwd met Martine Vanryckeghem en trotse vader van drie kinderen Evelien, Jeroen en David. Ik ben geboren en getogen in Menen en ondertussen dertig jaar tandarts te Rekkem.

Na het desastreuze politieke jaar op lokaal en nationaal vlak vind ik dat wij, inwoners van groot-Menen, niet zomaar aan de kant kunnen blijven staan! Ik vind dat iedereen, van welke politieke of andere strekking dan ook, het signaal aan ons stadsbestuur moet geven: Nu is het genoeg!


Open VLD Menen wil voortaan het voortouw nemen en zet in op vier punten:
1 Een constructieve oppositie voeren, met andere woorden goedkeuren waar de burger wel mee vaart en afkeuren wat voor u en ons niet kan.
2 De directe democratie voeren, namelijk vragen aan de burger wat de prioriteiten (moeten) zijn.
3 De sociale draagkracht herstellen. Deze is door het onoordeelkundig migratiebeleid en de bodemloze OCMW-put met de voeten getreden.
4 Werken naar een gezonde stadskas. Iedereen beseft onderhand dat deze opgesoupeerd is…

En Open VLD Menen wil dit samen met u realiseren! U opmerkingen en suggesties zijn méér dan welkom op mijn e-mailadres: voorzitter@openvldmenen.be. Ik maak er een erezaak van elke vraag ter harte te nemen en gepast te acteren!


Dit stadje van leute en plezier heeft dringend nood aan goed bestuur!


Voorzitter Open VLD Menen


Michel Ponseele

maandag 3 januari 2011

Politieke Nieuwjaarsbrief 2011

Rekkem, 2 januari 2011.


Politiek 2010 was, op zijn best, interessant…

Zowel lokaal als nationaal is er een hoop mis gegaan, zijn er een aantal ego’s ontspoord en zijn een bootlading beloftes eenvoudigweg vergeten. Politiek anno 2010 als het ware.

Het is moeilijk geworden om politiek als iets constructiefs te zien, om geloof te hechten aan (wellicht, zo leert ons de recente geschiedenis) loze beloftes, ja… zelfs om politiek serieus te nemen. En toch. Politiek, en dan vooral lokale politiek, is samen met de plaatselijke middenstand de motor waarmee we onze economie draaiende (moeten) houden en ons, laat ons eerlijk zijn, fijne leventje kunnen bestendigen.

Open VLD moet zich niet gaan verschuilen achter de fouten van anderen, Open VLD moet verder het initiatief nemen.
Was het een goede zet om de stekker uit de vorige (of is het nog steeds huidige) regering te trekken? Het was in ieder geval niet populair, maar politiek is per definitie niet populair. Hadden we liever nog een jaar aangemodderd?
Akkoord, dat doen we nu ook…
Bepaalde politieke zwaargewichten halen dankbaar het zonlicht binnen nadat voorzitter Decroo eigenhandig de wolken weg heeft geblazen*. Zoals ik het zie is de actie van onze voorzitter de laatste concrete actie geweest die de nationale politiek heeft gekend. De rest is geschiedenis… Of ook niet natuurlijk.

Lokaal is het helemaal huilen met de pet op. Net als nationaal is er in Menen een totale, politieke, impasse ingetreden. Ik heb in mijn jeugd niet zoveel kinderachtigheden gezien op de speelplaats van de lagere school als recent op het lokale politieke toneel…
Politiek hoort democratisch te verlopen (de D uit VLD, weet je wel) en moet altijd ten dienste staan van de burger. En dat waren ze nu toch wel uit het oog verloren, zeker…

Is Open VLD Menen dan de enige serieuze partij? Zijn de mensen van Open VLD Menen dan de enige capabele mensen? Heeft Open VLD Menen dan alle antwoorden?

Ik zou bijna geneigd zijn daar bevestigend op te antwoorden ware het niet dat ik besef lichtjes vooringenomen te zijn. En dat een aantal mensen in bevriende lokale afdelingen van andere partijen best wel weten waar ze mee bezig zijn en heel goeie intenties hebben. En daar ligt de oplossing voor ons dierbaar Menen: de juiste mensen met de juiste ingesteldheid op de juiste plaatsen, om tot de enige juiste oplossing te komen: bestuur door samenwerking, over de partijgrenzen heen. Met wederzijds respect voor ieders standpunten en met maar één doel: van Menen terug een stad maken waar het goed is om te leven, om op te groeien, om zaken te doen, om oud te worden, OM ONSZELF TE ZIJN.

De liberale gedachte blijft dezelfde: recht op vrijheid tot waar die een ander schaadt. Ontplooiing van het individu ter versterking van het collectief. De, vaak hartverscheurende, keuzes die een leven beïnvloeden zijn geen geschenk, maar wij denken dat elkeen die voor zichzelf moet kunnen maken, en de antwoorden niet voorgekauwd hoeft te krijgen. De zon komt (soms) op voor niks, voor de rest moeten we zelf zorgen. Samen! Dat is in Menen niet anders dan op andere plaatsen.

In 2011 wil ik samen met onze lokale afdeling bepalen wat de prioriteiten zijn voor de inwoners van Menen. En van daaruit willen we werken. Wat eigenlijk de enige logische manier van werken is, alleen zijn bepaalden dat de laatste jaren een beetje uit het oog verloren…

Wij nemen de handschoen op en willen ten dienste staan van de Menenaars die vooruit willen. En wie wil dat niet?
Ik durf te stellen dat Open VLD Menen het logische antwoord is op het catastrofale beleid van de laatste jaren. En dat heeft niks met politieke kleur of persoonlijke ideeën. Dat heeft alles te maken met de wil om samen met de Menenaar onze stad opnieuw leefbaar te maken. Open VLD Menen steekt nu reeds de hand uit naar de Menenaar, en vraagt eenvoudigweg: wat zijn uw zorgen en vragen. Laat het ons daar eens over hebben**.
Laat ons samen kijken wat er nodig is en wat we kunnen doen.
Samen.
Zo hoort het.

En dat ik u allen een formidabel 2011 wens zal wel duidelijk zijn, zeker?
Dat enkele van uw dromen gerealiseerd mogen worden (niet allemaal, want er volgen nog een hoop jaren). Wat u voor u zelf en voor uw dierbaren wenst. Kleine en grote wensen die u stilletjes voor u zelf houdt of van de daken schreeuwt.
Ik gun ze u.
Dat u over een kleine 365 dagen mag zeggen: 2011 was een fantastisch jaar waarin ik op alle gebied rijker ben geworden.
Op alle gebied!
Dat ik het gezegd heb!


Mi fido di te.

mb




*Dat kan tellen als metafoor, al zeg ik het zelf.
** milo.beyls@openvldzone.be of http://www.facebook.com/?ref=home#!/pages/Milo-Beyls-Open-VLD-Menen/218150573283 (voor de FB’ers)

dinsdag 7 december 2010

Nieuwe voorzitter Jong VLD Menen: Jolien Vanlangendonck.



Een gezellige drukte, zondagmiddag in Manège Bekenhof in Lauwe. Jong VLD Menen stelde er zijn nieuwe voorzitter voor en trakteerde met een receptie!

Er hing een beetje een ‘ons kent ons’ gevoel. Jonge mensen die elkaar kennen van school, jeugdbeweging en het uitgangsleven tonen interesse in lokale politiek en dat kan alleen maar positief zijn. Veel bestuursleden van Open VLD Menen ook, die hun steun toezeggen en hun medewerking aanbieden.

Voor Lennert Staelens is het mooi geweest. Drie jaar geleden startte hij, op vraag van voorzitter Eddy Lust, Jong VLD Menen en maakte daar lokaal de actiefste politieke jongerenvereniging van. Maar recente nieuwe uitdagingen in het professionele en privé leven maakten het moeilijk combineerbaar zodat Lennert ervoor koos de fakkel door te geven.

Eddy Lust, aftredend voorzitter van de lokale afdeling, nam eerst het woord en bedankte Lennert voor het opstarten van Jong VLD Menen en het organiseren van de eerste activiteiten. Eddy bevestigde ook het vertrouwen in de kersverse voorzitster Jolien Vanlangendonck en wenste haar alle succes toe.

Jolien kwam daarna zelf aan het woord, heette iedereen welkom en bedankte ook haar voorganger Lennert. En ze stelde meteen de eerstvolgende activiteit voor, namelijk de ‘Jong VLD Menen- stand’ op de Kerstmarkt in Lauwe waar ze, als ik het goed begrepen heb, wijn, cava en paté gaan verkopen ter spijzing van de kas.

Open VLD Menen beleeft momenteel een periode van interne herschikking en zo komt dat de nieuwe voorzitter van de lokale afdeling de nieuwe voorzitter van de jongeren afdeling mag verwelkomen. Michel Ponseele had het over het vertrouwen in de jeugd en steunt voluit de initiatieven van de ‘jonge gasten’. Hij drong aan om Jong VLD in beeld te brengen in gans Menen en de activiteiten kenbaar te maken via de gangbare kanalen.

Afsluitend kwam hèt gezicht van Jong VLD Menen, Tommy Porte, de politieke situatie in Menen toe lichten. Eens te meer werd duidelijk dat Open VLD momenteel de enige standvastige en samenhangende partij in Menen is.

Ook gespot: een delegatie van de Rekkemse Chiro, waar Jolien lange tijd lid en leidster was. Wat dan weer perspectieven opent naar de toekomst.

Conclusie: Jong VLD Menen is een enthousiaste bende die opkomen voor hun ideëen en de jeugd wil betrekken in de lokale politiek. Een liberale gedachte en het doet deugd dat zo veel jonge mensen daar achter staan. Het is dan ook een schril contrast met de algemene politieke interesse die dezer dagen heerst. Mijns inziens een eerste stap in de goede richting.

Open VLD Menen wenst Jolien en haar ploeg alle succes toe.
mb

zaterdag 5 juni 2010

Expeditie Middenstand in Menen.

Vrijdag 28/05/2010, Hotel Ambassador Menen.


In het kader van ‘Expeditie Middenstand’ werd door dhr Eddy Lust (voorzitter Open VLD Menen) en dhr Rik
Carpentier (bestuurslid Open VLD Menen) een ontbijtvergadering georganiseerd met enkele lokale
ondernemers en met dhr Rik Daems (3e plaats Senaat) als gast.

In de inleiding stelt Rik Carpentier ons Expeditie Middenstand voor. Een vier weken durende reis doorheen
Vlaanderen met bezoeken aan en vergaderingen met zelfstandige ondernemers, zaakvoerders van KMO’s en bedrijfsleiders uit de horeca. Bedoeling is om de grieven en opmerkingen te bundelen in wat ‘de blauwdruk voor KMO, middenstand en horeca’ moet worden. Op 9 juni stellen Rik Daems en Open VLD voorzitter Alexander De Croo die dan voor in de aanloop naar de verkiezingen van 13 juni.

Rik Daems brengt het gesprek op gang met voorbeelden uit de dagelijkse ondernemersrealiteit: de dubieuze verloning via maaltijd- en ecocheques en de verwarring omtrent SABAM en UNISONO.

Iemand kaart de druk van de gemeenschap aan op de startende bedrijven. Hij stelt dat er een gebrek aan proportionaliteit is inzake de wetgeving, die het privébelang voorop stelt en bijgevolg aan één of enkele protesten genoeg heeft om een zaak tijdelijk of definitief op non-actief te plaatsen.
En geeft aan dat de administratieve verplichtingen in Wallonië een stuk lager liggen dan in Vlaanderen.

Er wordt ook gewezen op het feit dat de politieke inmenging in het toekennen van overheidsopdrachten in Wallonië de pan uit swingt. Vlaamse bedrijven, zelfs als die in Wallonië gevestigd zijn, maken ge en schijn van kans bij aanbestedingen voor openbare diensten. Verregaand protectionisme wordt het genoemd.

Christine Eertmans (11e plaats Kamer, bestuurslid Open VLD Menen) vraagt eenduidigheid in reglementering administratie.

RC zegt dat dit al gedeeltelijk wordt opgevangen door de Kruispuntbank en de ondernemingsloketten, in zover zelfs dat België model staat voor Europa in dit verband, maar RD en RC zijn het wel eens dat er voorlopig geen concentratie is van richtlijnen en verplichtingen, en al helemaal niet per sector of activiteit.

RD gaat er van uit dat het moet mogelijk zijn voor de overheidsdiensten om alle intern gekende gegevens uit te wisselen of centraal beschikbaar te stellen, in plaats van herhaaldelijk dezelfde gegevens op te vragen bij de ondernemer die dan weer het risico loopt beboet te worden als deze gegevens niet correct zijn.Hij vervolgt dat de ondernemer moet kunnen ondernemen, terwijl de administratieve diensten zich met de administratie moeten bezig houden. En informatie verschaffen, eerder dan de klant te wijzen op fouten zonder een oplossing te kunnen bieden.

RC bevestigt dat de Kruispuntbank momenteel (nog) niet optimaal werkt. Onder andere het veelvuldig bijvoegen van bewijzen van goed gedrag en zeden, en statuten van vennootschappen moet vereenvoudigd worden.

Iemand geeft een voorbeeld, van de werking van de Sociale Zekerheid, uit de praktijk van de reissector: eerst worden de fooien voor de buschauffeurs verboden, reeds jaren in gebruik, om, ter compensatie, een onkostenvergoeding in gebruik te nemen. Recent echter is deze onkostenvergoeding ook niet langer wettelijk… Gevolg: 245.000,00 euro boete.
Als daar vragen over worden gesteld aan de bevoegde instanties kunnen die daarop ook geen afdoende antwoord geven. Niemand weet hoe het in elkaar zit! Maar de ondernemer wordt beboet als die in de fout gaat…?

RD haalt het voorbeeld aan van de aardbeien in Hilaert. Indertijd was dat dorp rood van de aardbeien. Tot de forfetaire belasting werd ingevoerd… Op 1 jaar tijd was er geen aardbei meer te vinden in Hilaert.

Er wordt gesteld dat het aan de belastingen is om aan te tonen als er fouten zijn, i.p.v. forfetair te belasten zonder rekening te houden met opbrengst en de individuele situatie.

Christophe Claeys (bestuurslid Open VLD Menen en zaakvoerder Ducla) gooit het gegeven Recupel in de groep.
Als groot- en kleinhandel in verlichting heeft hij te maken met een eindeloze lijst tarieven die de ondernemer zelf moet gaan toekennen aan zijn verschillende producten. Uiteindelijk een kost en een risico, beide voor de ondernemer.

Iemand legt het systeem Recupel uit dat zorgt voor de inzameling en verwerking van de AEEA (afgedankte elektrische en elektronische apparaten). Ook hier geldt de regel dat de toekenning voor die contracten in Wallonië door de politiek wordt geregeld (lees verdeeld), in Vlaanderen wordt dit toegekend op basis van aanbestedingen en wordt de citroen letterlijk uitgeperst…
Terwijl de vzw een kapitaal verzamelt dat (1) gigantische proporties aanneemt en (2) door de structuur van de organisatie niet eens besteed kan worden…

CC vult aan dat er ook helemaal geen controle gebeurd op de toepassing van die tarieven, tenzij men informatie gaat opvragen…

Yvan Stichelbaut (bestuurslid Open VLD Menen en zaakvoerder van Agnes Agnes) brengt de leegstand in de stadskern ter sprake. Hij wijt dit vooral op de speculatie op leegstaande panden.

RD merkt op dat het in bepaalde steden vooral leegstand van de verdiepingen betreft, waar op het gelijkvloers handel wordt gedreven door ketens die het gebouw voor de rest laten verloederen. Dit is op gemeentelijke basis te regelen, bij voorbeeld door in de dossiers verplichtingen op te nemen die de leegstand tegen gaat.

YS vraagt verder of er eigenlijk een reglementering bestaat op het uitbaten van nachtwinkels?

RD wijt de wildgroei van nachtwinkels aan de veranderde mentaliteit van de consument, waarop deze en andere handelaars handig inspelen. Volgens hem gaan we naar 24/7, op vraag van de consument.

CC herleidt dit tot een sociaal beleid in plaats van een kmo-beleid. Toch in Menen…

CE kaart de verminderde koopkracht aan in Menen. Onder andere te wijten aan het aantrekkingsbeleid, zoals gevoerd door de huidige macht.

RD geeft als voorbeeld het beleid in Mechelen, onder burgemeester Bart Somers, die een spreiding en beperking hanteert wat betreft nachtwinkels.

Eddy Lust (voorzitter Open VLD Menen en zaakvoerder MTC Graphics) denkt dat dit moeilijker te realiseren is in een grensstad…

CC vult aan: een grensstad met een natuurlijke scheiding door de Leie! De Leie vormt namelijk een barrière voor het drijven van handel in tegenstelling tot vroegere tijden waar handel werd gedreven op kruispunten van land- en waterwegen… De vraag is hoe dit negatieve aspect kan omgebogen worden naar een reeks opportuniteiten? Het is een historisch gegroeid feit dat de Fransen veelvuldig komen winkelen in een deel van Menen (tussen de grens en de Leie) terwijl de Menenaar meestal aan de andere kant van de Leie blijft…

Mieke Syssauw (secretaris Open VLD Menen en advocate) voegt daar aan toe dat het OCMW bovendien vreemd volk aantrekt uit andere steden (eenzijdige samenwerking tussen de OCMW-diensten?) wat een normale vorm van handel drijven nog bemoeilijkt.

CC legt kort de huidige OCMW-situatie uit aan RD en RC, waar 25% van de stadsbegroting aan wordt besteed.

EL brengt de veelvuldige belastingscontroles ter sprake die hij jaarlijks over de vloer krijgt, bovendien steeds door een andere ambtenaar uitgevoerd zodat er telkens weer een hoop tijd wordt verloren aan uitleg over de activiteiten en werkwijze. Terwijl er in andere streken weinig of geen controle plaats vindt bij bedrijven in dezelfde sector.
En de personeelskost die de medewerker zeer goed beschermt maar de werkgever volledig in de kou laat staan bij zwangerschap en dergelijke werkonderbrekingen.

RD voegt daar aan toe dat er ongelofelijk veel jobs beschikbaar zijn waarvoor geen vacature wordt uitgeschreven omwille van de investering voor de ondernemer.
Bovendien is de verloning voor ‘niet werken ‘ (stempelgeld) van dien aard dat veel mensen voor een gemakkelijke keuze worden geplaatst.

CC hekelt de opbouw van het ‘sociaal actief’ dat een bedrijf opbouwt en de vertekende waarde dat dit geeft.

RC vindt dat de regelgeving verschil moet gaan maken tussen de KMO en de grotere bedrijven.
Iemand brengt het loonvoordeel aan dat de grote bedrijven genieten, onder andere historisch gegroeid dankzij het Marshallplan… Grote bedrijven (Opel om geen namen te noemen) dragen weinig of geen sociale lasten af, omdat ze anders zouden overwegen hun activiteiten elders te ontplooien. Als ze uiteindelijk onder globale druk dan toch beslissen de boeken neer te leggen draait de overheid nog op voor de ontslagpremies ook…

RD: en de vakbonden houden zich dan nog vooral bezig met dergelijke zaken te regelen in plaats van met de ‘collectieve arbeidsvoorwaarden’ zoals initieel de bedoeling was.

EL vult aan dat dit ook te wijten is aan de onbalans tussen de investeringen tussen dergelijke ondernemingen en de KMO’s, die niet in verhouding staan tot de kosten en de omzet.
En voegt daar aan toe dat de inspanningen die Open VLD in dit verband heeft gedaan onvoldoende heeft gecommuniceerd.

Martine Vanryckeghem (bestuurslid Open VLD Menen) stelt zich vragen over het feit dat Fransen niet genieten van de betere gezondheidsdiensten in Vlaanderen omwille van het RIZIV…

RD bevestigd dat en wijt dit aan het feit dat de sociale zekerheid in Europa voorlopig niet is afgestemd op dat van de verschillende landen.

CC werpt nog in de groep dat veel leden van UNIZO liberaal gezind zijn, maar dat de interessante functies steeds naar CD&V-mensen gaan…

EL sluit de ontbijtvergadering af met een dankwoord aan RD.

Hij neemt zich voor dergelijke activiteiten te organiseren in de aanloop naar de verkiezingen van 2012.

RC besluit dat dergelijke ontbijtvergaderingen inderdaad een sterk communicatie middel zijn naar ondernemers toe, een initiatief dat destijds werd opgestart onder de titel ‘Een eitje pellen met…’


Open VLD Menen kijkt terug op een geslaagd initiatief met een open dialoog en een aantal interessante onderwerpen. Iedereen heeft zijn zeg kunnen doen, nu is het aan onze partij er iets mee te doen in de toekomst.
Open VLD Menen is al langer de mening toe gedaan dat de KMO de motor is van onze welvaart die meer dan de stiefdochterlijke behandeling verdient die ze momenteel krijgt lokaal, regionaal en nationaal!

Een woord van dank voor Rik Carpentier is hier op zijn plaats, die meteen zijn contacten ten dienste stelt van onze lokale afdeling. Van een entree gesproken!
We hopen dat Rik Daems enkele concrete punten haalt uit de verschillende gesprekken die hij voert in het kader van Expeditie Middenstand, en voor de broodnodige ondersteuning kan zorgen voor onze ondernemers.

Open VLD Menen wenst hem hierbij alvast alle succes toe en ziet uit naar 9 juni, als de blauwdruk voor KMO, middenstand en horeca wordt voorgesteld.


Open VLD Menen
Tekst en foto’s: Milo Beyls
Reacties naar milo.beyls@openvldzone.be

zondag 30 mei 2010

Expeditie Middenstand!


Je kan van Open VLD zeggen wat je wil, maar niet dat ze geen visie hebben.

Nadat, nota bene de jongste, partijvoorzitter Alexander De Croo eerder euthanasiegewijs de stekker uit de vastgeroeste regering heeft getrokken en zo de politiek en dit land heeft wakker geschud, zijn ze nu de enige partij die de zaken durft te stellen zoals ze zijn. Maken ze zich daar populair mee? Nee, wellicht niet, maar ook niet onsterfelijk belachelijk zoals enkele van de collega’s in andere partijen!

Dat je best eerst eens luistert naar wat de mensen te zeggen hebben vooraleer je hen je willetje opdringt lijkt vanzelfsprekend maar is helaas de uitzondering in onze politieke cultuur.

Maar ook daar is Open VLD de uitzondering. ‘De middenstand regeert het land’ zingt Luc De Vos maar eigenlijk is de middenstand eerder de sponsor van het land terwijl die helemaal niets te zeggen heeft. Grote multinationals krijgen buitenproportionele steun en als ze de deuren dicht doen draait de staat nog eens op voor ontslagpremies en andere vergoedingen. Elke KMO daarentegen kan meespreken over de belachelijke administratieve verplichtingen en de eindeloze reeks belastingen die hen steeds weer tot de wanhoop drijft.

Rik Daems, 3e plaats Senaat, heeft voorheen al de belangen van de kleine en middelgrote ondernemer behartigd, zie het eenheidsloket voor kmo’s en de belastingvermindering voor de horeca, en zet zich nu opnieuw in om de grieven te verzamelen van de zelfstandigen en uiteindelijk tot een ‘blauwdruk voor KMO, middenstand en horeca’ te komen waarop het beleid zich kan baseren om de motor van dit land te ontlasten en de mensen te laten doen wat goed is voor hen, voor de samenleving en voor de staat: hun activiteiten ontplooien, voor werk zorgen, handel drijven, de economie versterken, … kortom ONDERNEMEN!

Rik Daems gaat 25 dagen op stap om te praten met ondernemers over de administratieve verplichtingen, de prestatiedruk, de financiële risico’s, de verschillende belastingen, de druk van de gemeenschap op de kmo, het aanwerven van personeel, de mogelijke vergoedingen, … kortom alles wat de zaakvoerders bezig houdt, sterker nog: van hun initiële taken houdt!

Het resultaat is uiteraard het gene waar ze gaan op afgerekend worden, maar dit initiatief is in ieder geval een signaal aan de ondernemers: Open VLD is nog steeds de partij die staat voor ‘de vrijheid van het individu’, een waarde waar de zelfstandige ondernemer veel waarde aan hecht. Een waarde die zou moeten toelaten dat diegene die wil werken voor zichzelf daar ook de kans toe krijgt, zonder, soms letterlijk, gepest te worden door overheden en verschillende instanties.

Wordt vervolgd…

mb

dinsdag 2 februari 2010

Zondagmiddag nieuwjaarsreceptie Open VLD Menen (mijn eerste).














Veel volk, in alle leeftijdscategorieën, op deze receptie. Veel bekende gezichten ook van wie ik niet wist dat ze geëngageerd waren. En veel positieve reacties, vooral tegen de voorzitter, ‘we’ geloven er weer in. Er is veel werk aan de winkel, maar met deze basis kunnen we de strijd aangaan.

Sympathiek ook, dat de mandatarissen de drankjes en hapjes opdienen. Optimaal gebruik maken van het korte contact. Bereikbaar zijn. Aanspreekbaar, al is het niet altijd eenvoudig balancerend met een schotel ganzenleverhapjes…

Is alles dan alleen maar positief? Nee… we zijn niet naïef.Zo had ik een gesprek met iemand die ik lange tijd niet had gezien, en van wie ik zijn connectie met ‘de blauwe’ niet kende. Die vertelde mij, bijna verontschuldigend, dat hij van thuis uit het liberalisme had meegekregen en steeds naar de activiteiten kwam, maar verder niets te maken had, en wou hebben, met politiek. Tegen een partijgenoot op de liberale nieuwjaarsreceptie… Alsof het een ziekte is. Alsof men dat niet graag toegeeft.

Misschien ligt daar wel de eerste grote uitdaging voor Eddy Lust en zijn bestuur: de grote groep leden voor de volle 100% achter de afdeling krijgen. Ze trots maken op hun engagement.Ruim vierhonderd leden telt onze afdeling. Dat is zéér veel, vooral met de resultaten van de laatste verkiezingen in het achterhoofd… Vorig jaar waren het er tweehonderd. En het moeten er nog een pak meer worden.

Dat vindt de voorzitter. Die in zijn toespraak zijn twijfel uitsprak over zowel het nationale als het lokale bestuur.Nationaal regeert rustige vastheid… De regeringspartijen willen vooral niets fout doen met de verkiezingen van 2011 in zicht. En doen dus maar niets… Of het zou onder invloed moeten zijn.

Lokaal kwam de klucht van de stadsbegroting ter sprake. Slechte reclame is ook reclame zullen de socialisten gedacht hebben…

Open VLD daarentegen creëert voor zichzelf een opwaartse spiraal. Zowel nationaal als lokaal. Dat wij zoveel mensen uit verschillende leeftijdscategorieën aanspreken bevestigt de stelling: in wezen is iedereen liberaal.

Aan ons om daarop verder te bouwen, om politiek ten dienste van de kiezer te voeren. Om te luisteren naar de jonge mensen. Naar de zelfstandigen. Naar arbeiders en bedienden. Naar de ouderen. Naar hun verwachtingen en hun verzuchtingen. Naar hun ideeën. Naar hun vragen. En antwoorden te bieden. Actie te ondernemen. En resultaten te halen.

In commerciële middens is het algemeen geweten dat de beste reclame die is, die door tevreden klanten (of leden in dit geval) wordt gemaakt. En dat het zoveel meer (energie) kost een nieuw lid binnen te halen dan een bestaand lid tevreden te houden.

Ziedaar de uitdaging voor Open VLD Menen in 2010.

mb

zondag 31 januari 2010

BONNIE'S HUTTEN
Indoor barbeque on location!
Unieke sfeer voor privé en professionele evenementen.
Barbeque het ganse jaar door.
Op deze feestnocturne wordt samen gewerkt met: Decaflor tuincentrum, Kaai 70 decoratie, Vivido feestverhuur, Slagerij Rik en Vinicum wereldwijnen voor een totaalaanbod.
Breng een vrijblijvend bezoek en ontdek de unieke combinatie.